Co z moją emeryturą? – Credit Pension – Zasiłek emerytalny

Przez ostatnich kilka tygodni zajmowałam się tematyką sytuacji emerytalnej Polaków w Wielkiej Brytanii. Opisałam jakie są wymogi, aby otrzymać emeryturę w UK, na jakich zasadach naliczane są lata przepracowane w różnych krajach Unii Europejskiej, jak ZUS traktuje okres pracy w UK i na czym polegają zakładowe fundusze emerytalne (Company Pension) oraz wspomniałam o prywatnych inwestycjach w „private pension”. Osobom, które nie miały możliwości śledzenia tematyki emerytalnej, a które są zainteresowane tematem, polecam wejście na stronę internetową Dziennika Polskiego, gdzie można przeczytać wszystkie moje artykuły.

Jak już Państwo wiecie, aby otrzymać podstawową emeryturę państwową w UK (Basic State Pension) należy przepracować minimum 30 lat odprowadzając składki na „National Insurance Contributions” oraz osiągnąć wiek emerytalny, który docelowo zarówno dla mężczyzn jak i kobiet będzie ten sam, czyli 68 lat. Jeśli Karol, posiadający dzisiaj swoją własną działalność gospodarczą (Self-Employed) odprowadza składki na class 2 NIC (£2.50 tygodniowo) i np. pani Ania, która pracuje w TESCO jako pracownik (Employee) i pracodawca odprowadza z jej pensji class 1 NIC (12% od dochodów brutto) przepracują w Wielkiej Brytanii 30 lat i osiągną wiek emerytalny, to oboje otrzymają „Basic State Pension”. W roku podatkowym 2011/2012 wysokość podstawowej emerytury państwowej wynosi £102 na tydzień.

Co w przypadku pani Jagody, która w Polsce nie pracowała i mając 45 lat przyjechała do Wielkiej Brytanii. Wiek emerytalny w jej przypadku to 66 lat. Dla osób zainteresowanych sprawdzeniem swojego wieku przejścia na emeryturę polecam „State Pension age calulator” na stronie internetowej www.direct.gov.uk. Wystarczy wpisać swoją datę urodzin i otrzymacie Państwo dokładną datę przejścia na emeryturę. W przypadku pani Jagody do osiągnięcia wieku emerytalnego czeka ją 21 lat pracy. Zgodnie z zasadami wprowadzonymi w „Pension Act 2007”, dla osób, które przechodzą na emeryturę po 6 kwietnia 2010, każdy rok przepracowany liczy się do otrzymania „Basic State Pension”. Czyli pani Jagoda, po przejściu na emeryturę otrzymałaby 21/30 pełnej podstawowej emerytury państwowej. Zgodnie ze stawkami obowiązującymi na dzień dzisiejszy emerytura Pani Jagody wynosiłaby w granicach 71 funtów tygodniowo. „Jak przeżyć mając takie dochody? – Pytała zszokowana pani Jagoda. – Przecież samo wynajęcie pokoju kosztuje minimum £100 na tydzień. Nie wspominając wyżywienia, dojazdów czy lekarstw. Jak radzą sobie w takiej sytuacji obecni emeryci? Oczywiście mogę oszczędzać na prywatną emeryturę, ale moje zarobki są zbyt niskie, abym mogła poświęcić nawet £10 tygodniowo na „private pension”. Co w takiej sytuacji powinnam zrobić?”

Niestety osób będących w podobnej sytuacji jak pani Jagoda jest bardzo wiele. Nawet jeśli osoba przepracuje 30 lat, to i tak bardzo trudno wyobrazić sobie, że można przeżyć mając £102 na tydzień.

W Wielkiej Brytanii osoby w wieku emerytalnym, które nie miały możliwości zabezpieczenia się na przyszłość w zakładowych funduszach emerytalnych (company pension) lub nie oszczędzały na prywatnych kontach emerytalnych (private pension) mogą liczyć na dodatek do podstawowej emerytury pańswowej tzw. „Pension Credit”.

Co to takiego „Pension Credit”?

„Pension Credit” to po prostu zasiłek, który należy się osobom na emeryturze, których tygodniowy dochód nie przekracza £137.35 dla osoby samotnej oraz £209.70 dla osób żyjących z partnerem. Podobnie jak „Working Tax Credit”, który przyznawany jest osobom pracującym o niskich dochodach, tak samo w przypadku osób będących na emeryturze przyznawany jest zasiłek do dochodu tzw. „Pension Credit”. Zgodnie z ustaleniami rządu minimalny dochód dla osoby w wieku emerytalnym to £137.35 tygodniowo dla osoby samotnej oraz £209.70 w przypadku pary. Oznacza to, że jeśli pani Jagoda otrzymałaby jedynie £71 „Basic State Pension”, to kwalifikowałaby się do otrzymania zasiłku emerytalnego (Pension Credit) w wysokości £66.35 funtów na tydzień, tak, aby jej całościowy dochód nie był niższy niż wyznaczone przez rząd £137.35. Wysokość zasiłku emerytalnego może być wyższa w przypadku choroby lub inwalidztwa osoby na emeryturze.

W jaki sposób można otrzymać Pension Credit?

W momencie osiągnięcia wieku emerytalnego, osoba przechodząca na emeryturę, może automatycznie starać się o zasiłek emerytalny. Instytucje zajmujące się przyznawaniem zasiłku to JobCentre Plus, The Pension Service lub Disability and Carees Service. W razie pytań można zadzwonić do The Pension Credit service 0800 99 1234. Biuro otwarte jest codziennie od 8:00 do 20:00 od poniedziałku do piątku. Dla osób, które nie znają języka angielskiego stworzono specjalną linię telefoniczną. Wystarczy zadzwonić na numer 0800 99 1234 i poprosić o tłumacza.

Formularz do wypełnienia można otrzymać również ze strony internetowej Work and Pension. Można go wydrukować i wypełniony wysłać do najbliższego biura The Pension Service. Aplikacje można wysłać na cztery miesiące przed przejściem na emeryturę.

Jakie informacje należy dostarczyć?

Wysokość „Pension Credit” zależy w głównej mierze od dochodów oraz od wysokości oszczędności osoby będącej na emeryturze. Przy obliczaniu wysokości zasiłku emerytalnego (Pension Credit) bierze się pod uwagę następujące dochody: wysokość emerytury (zarówno państwowej jak i zakładowej czy prywatnej), dodatek chorobowy (Carer’s Allowance) oraz zebrany w ciągu życia kapitał taki jak dodatkowy dom czy oszczędności na koncie bankowym. Przy czym za każde zaoszczędzone £500 dodawany jest £1 do dochodów. Jeśli pani Jagoda obok „Basic State Pension” posiadałaby £10,000 oszczędności, to do tygodniowego dochodu w postaci £71 dodano by £20 (£10,000 podzielone na £500 daje nam £20 traktowane jako dodatkowy dochód). A tym samym wysokość „Pension Credit” zostałaby zmniejszona z £66.35 do £46.35.

Warto nadmienić, że osoby na emeryturze otrzymujące jedynie „Basic State Pension” oraz „Pension Credit” otrzymują dodatkowe zasiłki takie jak zasiłek mieszkaniowy (Housing Benefit), „Council Tax Benefit”, dodatek do ogrzewania (Cold Weather Payment, Winter Fuel Payment) i inne. Oczywiście nie zapominajmy o bezpłatnych przejazdach metrem czy lekach za darmo.

Czy w takim wypadku warto oszczędzać i zabezpieczać się na przyszłość, skoro i tak otrzymamy dodatkowe dofinansowanie? Czasami wydawać by się mogło, że może faktycznie w lepszej sytuacji są ludzie, którzy nie mają oszczędności i np. nie posiadają własnego domu. Dodatek mieszkaniowy (Housing Benefit) nie należy się właścicielom domów. A Ci, których oszczędności nie przekraczają £16,000 mogą liczyć na bezpłatną pomoc pielęgniarską w przypadku choroby, za co osoby posiadające obok „Basic State Pension” oszczędności lub otrzymują „Company Pension” czy „Private Pension”, muszą płacić z własnej kieszeni. Czy nie lepiej nie martwić się naszą sytuacją materialną na starość? Po co nam oszczędności skoro niczego nie można przewidzieć i jak uczy nas doświadczenie i tak jakoś to będzie? Państwo ma obowiązek pomóc nam w trudnej sytuacji materialnej. Tylko czy aby na pewno? Warto pamiętać, że pierwsze emerytury wprowadzono w UK dopiero na początku XX wieku. W wielu krajach na świecie nie istnieją, tak dobrze nam znane z Europy, systemy socjalne. Jeśli w Indiach osoba nie ma pieniędzy to umiera na ulicy. Oczywiście Indie to nie Europa, ale jak dobrze wiemy systemy socjalne w całej Unii Europejskiej są na granicy wytrzymałości. Brakuje pieniędzy. Nie wiemy czy za 5, 15 czy 30 lat państwo będzie wciąż dopłacało do leków czy transportu. W Polsce emeryci muszą sami kupować swoje lekarstwa. Jaka jest szansa, że za 20 lat będzie istniał zasiłek emerytalny (Pension Credit). A jeśli nie będzie zasiłku, to jak pani Jagoda przeżyje za £71 tygodniowo? Może warto wrócić do tradycyjnych wartości i samemu zadbać o swoją sytuację finansową nie tylko tu i teraz, ale również na emeryturze. Czy nie lepiej być zamożną, niezależną finansowo „osobą w podeszłym wieku”, aniżeli biednym, schorowanym staruszkiem liczącym na datki od państwa czy pomoc rodziny. Wybór jak to zwykle to bywa należy do nas.

Fot. Może warto wrócić do tradycyjnych wartości
i samemu zadbać o swoją przyszłość finansową…

FOT. ARCHIWUM