Młodsza siostra

Droga Redakcjo!

Niespełna miesiąc temu drugi raz zostałam mamą, urodziłam córeczkę – Marysię, mam już trzy letniego synka – Alana. I właśnie z Alanem mam problem, z którym zwracam się o pomoc. Otóż od kiedy wróciłyśmy ze szpitala syn stał się bardzo nieznośny. Nie chce normalnie jeść, w złości rzuca zabawkami, a ostatnio nawet mnie ugryzł. Nigdy wcześniej tak się nie zachowywał i mam wrażenie, że ma to związek z pojawieniem się Marysi. Któregoś dnia wykrzyczał nawet, że nie chce jej w domu, że mam z powrotem ją oddać.

Nie wiem jak powinnam reagować, co robić, czy czekać aż Alan sam zaakceptuje siostrę, czy jakoś mu pomóc? Bardzo proszę o radę.

Małgosia

Droga Małgosiu!

Zachowanie Alana niewątpliwie ma związek z pojawieniem się kolejnego dziecka w Waszym domu. Takie wydarzenie przeważnie jest przyczyną zachwiania całej rodzinnej struktury i wymaga odpowiednich działań w stosunku do starszego rodzeństwa. Zmiany w zachowaniu syna i agresja, o której wspomniałaś to typowe reakcje malucha, który nie radzi sobie z emocjami.

Nie ma co liczyć, że sytuacja sama się ułoży, że starszy syn sam poradzi sobie z akceptacją Marysi, w tym momencie ważna jest pomoc rodziców. Nie oczekujcie, że noworodek będzie czymś atrakcyjnym dla Alana, przecież przeważnie śpi, odbiera uwagę rodziców i ogólnie jego obecność jest męcząca dla starszego dziecka.

Co możecie zrobić?

Po pierwsze, pamiętajcie o tym, że starsze dziecko może odczuwać brak kontaktu fizycznego szczególnie z Tobą, gdyż matka najczęściej zaabsorbowana jest przytulaniem, tuleniem i całowaniem noworodka. Staraj się regularnie tulić, głaskać, itp. Alana.

Po drugie, starajcie się angażować syna do opieki nad Marysią. Gdy poczuje się zaangażowany łatwiej będzie mu rozładować napięcie, polubić i przywiązać się do siostry.

Po trzecie, możecie czytać synowi opowiadania, w których mowa o pojawieniu się młodszego rodzeństwa, a dowie się, że emocje, które przeżywa nie są niczym dziwnym i z czasem zamieniają się w inne, te pozytywne.

Po czwarte, przypominajcie Alanowi o tym, że z racji wieku ma również przywileje, których nie ma młodsza siostra. Poczuje się wtedy wyróżniony i zobaczy, że to on może sam decydować już o wielu sprawach a Marysia nie.

Po piąte, znajdźcie czas tylko dla niego. Normalne, że gdy pojawia się w domu małe dziecko rodzice skupiają się głównie na opiece nad nim, jednak bardzo ważnym jest aby choć na chwilę dziennie znaleźć czas tylko i wyłącznie dla starszego dziecka. Syn wówczas nabierze przekonania, że Marysia nie odbiera mu wcale rodziców, że może ich nadal mieć tylko dla siebie.

Po szóste, jeśli dziecko czuje taką potrzebę pozwól na regres. Jeśli Alan będzie chciał smoczek, pić z butelki, czy jeść kaszki pozwól mu na to. To bardzo częste zachowania starszych dzieci i gdy rodzice na nie zezwalają, przeważnie bardzo szybko mijają.

Po siódme, bądźcie świadomi, że dla kilkulatka liczą się przede wszystkim czyny, nie słowa. Rozmowy i tłumaczenia nigdy nie przyniosą takiego efektu jak zachowania dorosłych, które będą utwierdzały syna w tym, że nadal bardzo go kochacie i jest dla Was równie ważny jak Marysia.

Pamiętajcie też, że u dzieci bardzo często na skutek silnego stresu (tu pojawienie się młodszej siostry) mogą pojawić się różne choroby psychosomatyczne (bóle brzucha przodują w tej kategorii).