Kto zasiądzie na fotelu burmistrza?

29 kwietnia 2016, 16:00 | Autor: Magdalena Grzymkowska

5 maja londyńczycy wybiorą nowego burmistrza. Pamiętajmy, że w tych wyborach wziąć udział mogą nie tylko rodowici Brytyjczycy, ale każdy kto mieszka na stałe w stolicy Wielkiej Brytanii.

Faworytem w wyścigu o fotel mera Londynu jest kandydat Partii Pracy – Sadiq Khan wyprzedza Zaca Goldsmitha o 8 punktów procentowych. Trudno jednak zauważyć, aby Khan w szczególny sposób zabiegał o głosy Polaków żyjących w Londynie. Jego kampania jest skierowana do wszystkich imigrantów, co w tak kosmopolitycznym mieście jest dobrym posunięciem. Khan, pochodzący z rodziny pakistańskich imigrantów, z wieloetnicznej dzielnicy Tooting, zdaje się być kandydatem idealnie wpisującym się w hasło „Londyn dla wszystkich”.

W przypadku działań Goldsmitha widać w ostatnich miesiącach rosnące zainteresowanie polską społecznością. W jego sztabie wyborczym działają Polacy, w lutym reprezentant torysów odwiedził Polish War Memorial – pomnik poświęcony polskim lotnikom walczącym w czasie II wojny światowej, w kwietniu pojawił się w Polskim Ośrodku Społeczno-Kulturalnym. Działania te jednak wydają si nie skoordynowane. Może to wyglądać tak, jakby chciał zyskać przychylność Polaków, nie tracąc zaufania swojego eurosceptycznego elektoratu. Goldsmith jednak doskonale zdaje sobie sprawę z prawicowych poglądów londyńskiej Polonii i w swojej retoryce uderza w najczulsze struny: „Polacy są przedsiębiorczy, zorientowani na biznes, rodzinni – są naturalnymi konserwatystami”. Taki wizerunek swojego narodu Polacy chcą także kreować na Wyspach. Głosownie przeciwko torysom byłoby poniekąd głosowaniem przeciwko temu wizerunkowi. Na korzyść Khana nie przemawia także to, że jest muzułmaninem (czego nie omieszkał mu także wytknąć kandydat Konserwatystów), a obserwując po każdym kolejnym zamachu terrorystycznym rosnący strach, a nawet niechęć w stosunku do wyznawców islamu, można podejrzewać, że Polacy nie będą chcieli na niego głosować. Goldsmith, chociaż jest zwolennikiem Brexitu, pochodzi z bogatej rodziny i tak naprawdę nie zna problemów zwykłych mieszkańców, wydaje się w tym kontekście bezpieczniejszym kandydatem.

Kandydatura Jana Żylińskiego budzi skrajne emocje, uwagę wyborcy zwraca chociażby jego książęcy tytuł zaakcentowany w kartach do głosowania. Polak wyróżnia się także konsekwencją w działaniu. Żyliński ze swoją szablą po ojcu kawalerzyście jest obecny na każdej polonijnej imprezie, starannie dba o rozgłos w prasie, a jego zdjęcie i hasła wyborcze można znaleźć niemal wszędzie m.in. na rachunkach w sklepie spożywczym czy na bochenku chleba. To wszystko powoduje, że Polacy w Londynie, jeśli nie zagłosują na niego, to na pewno zainteresują się kwestią wyborów lokalnych. Kampania Zylińskiego jest skuteczniejsza niż jakakolwiek akcja profrekwencyjna prowadzona w polskiej społeczności. I jeżeli dotychczas mizerna frekwencja wśród Polaków w Londynie będzie większa niż w poprzednich latach, to właśnie on będzie autorem tego sukcesu.

Wszyscy kandydaci w swoich manifestach podkreślają trzy główne problemu Londynu: kryzys mieszkaniowy, niski poziom bezpieczeństwa oraz niedostateczny transport publiczny. Każdy z nich ma jednak trochę inny pomysł na ich rozwiązanie. Niestety mimo zapowiedzi do skutku nie doszła planowana na poniedziałek debata z głównymi kandydatami. Dlatego w trosce o zapewnieni informacji naszym czytelnikom publikujemy skrócony latarnik wyborczy na temat każdego z kandydatów.

Sophie Walker