Ulga Entrepreneurs’ Relief (ER)

Jak wspominałam we wcześniejszych artykułach, pisząc o podatku od zysków kapitałowych (Capital Gain Tax) jednym ze sposobów zmniejszenia podatku jest wykorzystanie wprowadzonego przez brytyjski rząd Entrepreneurs’ Relief, który w wolnym tłumaczeniu można określić jako ulga podatkowa dla przedsiębiorców.

Co to takiego Entrepreneurs’ Relief (ER)?

Entrepreneurs’ relief został wprowadzony do brytyjskiego systemu podatkowego 6 kwietnia 2008, kiedy to zwiększono wysokość podatku od zysków kapitałowych, czyli Capital Gain Tax z obowiązującego przed kwietniem 2008  10% oraz dostępnej uldze w postaci tzw. taper relief na 18% oraz 28%. Wprowadzenie Entrepreneurs’ relief miało na celu złagodnienie szoku spowodowanego podwyższeniem Capital Gain Tax. Ulga podatkowa w postaci Entrepreneurs’ relief dostępna jest dla biznesów operujących pod postacią samozatrudnienia (Sole Trader), partnership oraz jako spółka z o.o (limited company), a także w przypadku niektórych biznesów działających jako powierników (trustees).

Kto może się starać o uzyskanie Entrepreneurs’ relief?

Ulga podatkowa w postaci Entrepreneurs’ relief jest dostępna dla osób prowadzących działalność gospodarczą (Self-Employed), partnership czy limited company w przypadku sprzedaży biznesu oraz przy sprzedaży środków, aktywów czy majątku firmy, które używane były przez biznes, a których sprzedaż nastąpiła maksymalnie do trzech lat od zamknięcia biznesu.

Przy czym przez biznes rozumiany jest każdy rodzaj działalności (Sole Trading, Patrnership, limited company, trustees), który powstał w intencji prowadzenia sprzedaży (produktów czy usług) z intencją wypracowania zysków. Czyli musi być zakwalifikowany jako trading company. Ma to ogromne znaczenie, ponieważ biznesy powstałe jako inwestycyjne nie mają możliwości ubiegania się o Entrepreneurs’ relief. Co oznacza, że np. agencja wynajmu nieruchomości (property letting business) nie może korzystać z ulgi podatkowej. Do tego dochodzi wymóg, aby dany biznes był aktywny minimum 12 miesięcy przed jego sprzedażą lub zamknięciem. O ulgę podatkową przedsiębiorców (Entrepreneurs’ relief) można się starać w momencie, kiedy właściciel biznesu sprzeda swój biznes lub udziały (shares) swojej firmy. Przy czym, przy sprzedaży udziałów, obowiązuje wymóg, że osoba starająca się o ulgę podatkową była właścicielem minimum 5% spółki, będąc jednocześnie dyrektorem lub pracownikiem danej spółki. W przypadku partnership Entrepreneurs’ relief można uzyskać sprzedając swoją część Partnerhip.

I co najważniejsze, Entrepreneurs’ relief dostępny jest tylko dla osób prywatnych. Oznacza to, że spółki (limited companies) nie mogą uzyskać ulgi podatkowej przedsiębiorców przy sprzedaży swoich aktywów. Jak wspominałam w artykule poświęconym podatkowi od zysków kapitałowych (Capital Gain Tax) limited company od wypracowanych zysków, również tych, które powstały przy sprzedaży aktywów i majątku firmy, odprowadza do Urzędu Podatkowego (HMRC) corporation tax.

Dochodzą do tego kolejne restrykcje. Osoba starająca się o Entrepreneurs’ relief przy sprzedaży aktywów firmy musi udowodnić, że dane aktywa należały do firmy przez minimum rok przed sprzedażą oraz dostępny jest dla tych aktywów, które sprzedane zostały po 6 kwietnia 2008.

Dlaczego warto starać się o Entrepreneurs’ relief? Z bardzo prostego powodu. Dzięki uzyskaniu ulgi podatkowej Entrepreneurs’ relief przedsiębiorcy płacą jedynie 10% podatku, zamiast obowiązującego 18% czy 28% podatku, jak to jest w przypadku Capital Gain Tax.

Czy istnieją limity otrzymania Entrepreneurs’ relief?

Entrepreneurs’ relief jest bardzo specyficzną ulgą podatkową i oczywiście jak to w przypadkach ulg, wprowadzone zostały określone limity, po przekroczeniu których, ulga już nie obowiązuje. Tak więc w przypadku osób indywidualnych przy sprzedaży kapitału firmy obowiązują następujące limity, które warto podkreślić, rozłożone są na całe życie danej osoby (lifetime limit). Tak więc przy sprzedaży aktywów, czy majątku należącego do biznesu po 6 kwietnia 2011 r. limit, do którego można starać się o Entrepreneurs’ relief wynosi 10 milionów funtów. Jeśli Adrian, który był głównym udziałowcem spółki (limited company) oraz jej dyrektorem, sprzedał ją za 5 milionów funtów w roku 2012, to jeśli ponownie rozwinie i sprzeda kolejną firmę, po na przykład 10 latach za powiedzmy 15 milionów, to ulgę podatkową w postaci Entrepreneurs’ relief będzie mógł uzyskać tylko na kwotę 5 milionów, wykorzystując limit 10 milionów. Z pozostałych 10 milionów będzie musiał zapłacić Capital Gain Tax.

W jaki sposób można uzyskać ulgę?

Osoby, które uzyskały pieniądze ze sprzedaży aktywów (assets), majątku, środków finansowych czy nieruchomości powinny wysłać aplikację na piśmie do Urzędu Podatkowego (HMRC) w ciągu 1 roku i 10 miesięcy od zakończenia roku podatkowego, w którym transakcja miała miejsce. Nie oznacza to, że aplikacji nie można wysłać wcześniej. Termin jednego roku i dziesięciu miesięcy stanowią maksymalną ilość czasu do złożenia aplikacji w urzędzie podatkowym. Tak więc jeśli Arek sprzedał maszyny należące do firmy, której był właścicielem w roku podatkowym 2011/2012, czyli w roku podatkowym kończącym się 5 kwietnia 2012, to aplikacje o otrzymanie Entrepreneurs’ relief musi złożyć do 31 stycznia 2014. Warto przy tym wspomnieć, że małżonkowie w przypadku Entrepreneurs’ relief traktowani są jako osobne jednostki i tym samym w firmach prowadzonych przez małżeństwo czy partnerów, każdy z osobna może się starać o ulgę podatkową, co daje nie 10 milionów, a 20 milionów „lifetime limits”.

Aby móc się starać o ulgę podatkową w postaci Entrepreneurs’ relief muszą być spełnione pewne kryteria. Przede wszystkim Entrepreneurs’ relief dotyczy sprzedaży aktywów, majątku, nieruchomości czy środków trwałych, które używane były w biznesie. Do tej kategorii można również zaliczyć „goodwill” (czyli dobrą reputację firmy) oraz wszelkie inwestycje. Przy czym w przypadku inwestycji warto pamiętać, że jeśli firma posiada więcej aniżeli 20% aktywów, których nie można zakwalifikować jako „trading assets”, to nie spełnia wymogu „trading company”, a tym samym nie może uzyskać ulgi podatkowej w postaci Entrepreneurs’ relief.

Jednocześnie Entrepreneurs’ relief można uzyskać tylko ze sprzedaży środków, które były używane przez biznes na trzy lata przed zamknięciem biznesu. W niektórych przypadkach Urząd Podatkowy (HMRC) pozwala na staranie się o Entrepreneurs’ relief przy sprzedaży, które stanowiły prywatną własność udziałowców firmy, ale pod warunkiem, że używane były w biznesie.

Podsumowując, ulga podatkowa w postaci Entrepreneurs’ relief dotyczy głównie sprzedaży biznesu (Sole trader, limited company czy partnerhip). Starają się o nią osoby indywidualne, które były właścicielami biznesu lub partnerami w partnerhip. Nie można uzyskać Entrepreneurs’ relief przy sprzedaży środków czy aktywów biznesu, który wciąż jest aktywny. Czyli jeśli Arek sprzedałby maszyny należące do limited company, której jest właścicielem, a firma nie zostałaby przez niego sprzedana czy zamknięty, to nie mógłby uzyskać Entrepreneurs’ relief z zysków uzyskanych przy sprzedaży. Natomiast w przypadku Janusza, właściciela restauracji mieszczącej się w części kamienicy, której był prywatnym właścicielem, po sprzedaży kamienicy Janusz może się starać o Entrepreneurs’ relief na podstawie faktu, że był właścicielem firmy i kamienica została sprzedana maksymalnie do trzech lat po zamknięciu restauracji. Nawet jeśli kamienica nie była własnością spółki, a należała do Janusza, to i tak Janusz może się starać o Entrepreneurs’ relief na podstawie faktu, że wykorzystywana była do prowadzenia biznesu, a tym samym spełnia kryterium tzw „associated disposal”.

Jeśli Entrepreneurs’ relief nie wydaje się konceptem łatwym do zrozumienia, to proszę się nie martwić. Warto pamiętać, że taka ulga jest dostępna. Rolą przedsiębiorcy jest budowanie biznesu. O resztę niech martwią się doradcy podatkowi.